دعای روز دوشنبه‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یُشْهِدْ أَحَداً حِینَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ‏
 به نام خدای بخشنده مهربان ستایش مخصوص خدایی است که هنگام خلقت آسمانها و زمین هیچکس را به حضور نخواست (و از مشورت بی‏نیاز بود)

وَ لاَ اتَّخَذَ مُعِیناً حِینَ بَرَأَ النَّسَمَاتِ‏

 و هنگام آفریدن جنبندگان عالم معین و یاری نگرفت

لَمْ یُشَارَکْ فِی الْإِلَهِیَّةِ وَ لَمْ یُظَاهَرْ فِی الْوَحْدَانِیَّةِ

 در الهیت بی‏شریک و انباز و در عین یکتایی (برای آفرینش عالم) از معاون بی‏نیاز بود

کَلَّتِ الْأَلْسُنُ عَنْ غَایَةِ صِفَتِهِ وَ الْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ مَعْرِفَتِهِ‏

 زبانها از حق وصفش عاجز و عقلها از کنه معرفتش مدهوش

وَ تَوَاضَعَتِ الْجَبَابِرَةُ لِهَیْبَتِهِ وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْیَتِهِ وَ انْقَادَ کُلُّ عَظِیمٍ لِعَظَمَتِهِ‏

 و گردنکشان در مقام هیبتش خوار و متواضع‏و بزرگان از هراس قهرش پست و حقیر و هر بزرگی در مقابل
عظمتش رام و ذلیل است

فَلَکَ الْحَمْدُ مُتَوَاتِراً مُتَّسِقاً وَ مُتَوَالِیاً مُسْتَوْسِقاً (مُسْتَوْثِقاً)

 پس ستایش ابدی جامع و کامل و پی در پی مخصوص توست

وَ صَلَوَاتُهُ عَلَی رَسُولِهِ أَبَداً وَ سَلاَمُهُ دَائِماً سَرْمَداً

 و درود ابدی و تحیت دائمی تو بر رسول تو باد

اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ یَوْمِی هَذَا صَلاَحاً وَ أَوْسَطَهُ فَلاَحاً وَ آخِرَهُ نَجَاحاً

 بار خدایا تو اول این روز را خیر و صلاح و وسطش را فیروزی و آخرش را کامروایی بخش

وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ یَوْمٍ أَوَّلُهُ فَزَعٌ وَ أَوْسَطُهُ جَزَعٌ وَ آخِرُهُ وَجَعٌ‏

 و پناه می‏برم به تو از آن روزی که اول آن فزع و ترس و وسطش جزع و فریاد و آخرش درد و رنج است

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ وَ کُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ وَ کُلِّ عَهْدٍ عَاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ أَفِ بِهِ‏

 خدایا از هر نذر و عهد و وعده‏ای که کردم و بدان وفا نکردم از تو آمرزش می‏طلبم

وَ أَسْأَلُکَ فِی مَظَالِمِ عِبَادِکَ عِنْدِی فَأَیُّمَا عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِکَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إِمَائِکَ‏

 و باز از تو درخواست می‏کنم در ظلمی که به بندگان تو کردم و حقی که بر من دارند که به لطف و کرمت ادا فرمایی پس هر کس از بندگان تو یا کنیزکان تو که مظلمه‏ای از او بر من است

کَانَتْ لَهُ قِبَلِی مَظْلِمَةٌ ظَلَمْتُهَا إِیَّاهُ فِی نَفْسِهِ أَوْ فِی عِرْضِهِ‏

 که ستمی بر او کرده‏ام چه به شخص او و چه به آبروی او

أَوْ فِی مَالِهِ أَوْ فِی أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ أَوْ غِیبَةٌ اغْتَبْتُهُ بِهَا

 یا در مال و اهل و عیال او و فرزندان او یا غیبتی از او کرده‏ام

أَوْ تَحَامُلٌ عَلَیْهِ بِمَیْلٍ أَوْ هَوًی أَوْ أَنَفَةٍ أَوْ حَمِیَّةٍ أَوْ رِیَاءٍ أَوْ عَصَبِیَّةٍ

 یا بر او بار گرانی نهاده‏ام به سبب حب نفس یا هوای ریاست یا به کبر و حسد یا ریا و عصبیت

غَائِباً کَانَ أَوْ شَاهِداً وَ حَیّاً کَانَ أَوْ مَیِّتاً

 به هر کس ستم کرده‏ام از غائب و حاضر و زنده و مرده

فَقَصُرَتْ یَدِی وَ ضَاقَ وُسْعِی عَنْ رَدِّهَا إِلَیْهِ‏وَ التَّحَلُّلِ مِنْهُ‏

 که دستم از ادای حق او کوتاه و مجالم از پرداختش تنگ است و نتوانم از او حلیت خواست

فَأَسْأَلُکَ یَا مَنْ یَمْلِکُ الْحَاجَاتِ وَ هِیَ مُسْتَجِیبَةٌ لِمَشِیَّتِهِ وَ مُسْرِعَةٌ إِلَی إِرَادَتِهِ‏

 پس از تو ای کسی که مالک حوایج خلقی و به محض خواست تو و در آن اراده تو همه حاجتها مستجاب است

أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
 از تو می‏طلبم که بر محمد و آل محمد (ص) درود فرستی

وَ أَنْ تُرْضِیَهُ عَنِّی بِمَا (بِمَ) شِئْتَ وَ تَهَبَ لِی مِنْ عِنْدِکَ رَحْمَةً

 و آن بنده را که بر او ستمی کرده‏ام هر گونه خواهی از من راضی گردانی و مرا از جانب خود رحمتی بی‏حد عطا کنی

إِنَّهُ لاَ تَنْقُصُکَ الْمَغْفِرَةُ وَ لاَ تَضُرُّکَ الْمَوْهِبَةُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏

 که آمرزش تو را نقصان و بخشش تو را زیان نرساند ای مهربانترین عالم

اللَّهُمَّ أَوْلِنِی فِی کُلِّ یَوْمِ إِثْنَیْنِ نِعْمَتَیْنِ مِنْکَ ثِنْتَیْنِ سَعَادَةً فِی أَوَّلِهِ بِطَاعَتِکَ‏

 خدایابه من در این روز دوشنبه دو نعمت از جانب خود عطا فرما که آن دو یکی سعادت در اول روز به طاعت توست

وَ نِعْمَةً فِی آخِرِهِ بِمَغْفِرَتِکَ یَا مَنْ هُوَ الْإِلَهُ وَ لاَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ‏

 و دوم نعمت در آخر روز به آمرزش تو ای کسی که خدایی بس تو راست و گناهان را جز تو کسی نتواند بخشید.